Στη μεγάλη λίστα των ιστορικών εταιρειών που δεν άντεξαν στον χρόνο οδεύει και η Χαλυβουργική, καθώς, όπως φαίνεται, η κίνηση διακοπής ρεύματος που έγινε πράξη χθες στις 23.59 από τον διαχειριστή ηλεκτρικής ενέργειας ΑΔΜΗΕ είναι η αρχή του τέλους που είχε διαφανεί το τελευταίο διάστημα.
Ένα λεπτό πριν από τα μεσάνυχτα, ο επιτηρητής του ΑΔΜΗΕ, λόγω χρεών που ξεπερνούσαν τα 30 εκατ. ευρώ προς τη ΔΕΗ, «τράβηξε την πρίζα» και έκοψε το ρεύμα στη Χαλυβουργική.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Χαλυβουργική ήταν ο μεγαλύτερος ιδιώτης οφειλέτης στη ΔΕΗ με χρέη ύψους 31,8 εκατ. ευρώ πίσω από την κρατικά ελεγχόμενη ΛΑΡΚΟ, της οποίας οι οφειλές προς τον πάροχο ηλεκτρικού ρεύματος φέρονται να αγγίζουν τα 300 εκατ.
Η είδηση ότι στις δύο ιστορικές επιχειρήσεις επρόκειτο να σταματήσει η ηλεκτροδότηση είχε αρχικά διαψευστεί, καθώς πληροφορίες ήθελαν τον πάροχο και την κυβέρνηση να μην επιθυμούν την όποια διατάραξη κατά τη διάρκεια της εορταστικής περιόδου.
Πλέον το εργοστάσιο προστέθηκε και τυπικά στη λίστα των βιομηχανικών «λουκέτων» που μετρά η χώρα κατά την περίοδο της κρίσης, έστω κι εάν η αφορμή για τους τίτλους τέλους δόθηκε από την ενδοοικογενειακή διαμάχη μεταξύ του ιδιοκτήτη της Χαλυβουργικής Κ. Αγγελόπουλου και των δύο υιών του, η οποία έκλεισε οριστικά την κάνουλα των κεφαλαιακών ενέσεων που συντηρούσαν στην «εντατική» τη βιομηχανία που τις δεκαετίες του ’60 και του ’70 έχτισε τη μεταπολεμική Ελλάδα.
Το λουκέτο όμως στην επιχείρηση δεν επηρεάζει μόνο τους ιδιοκτήτες της αλλά και τους εναπομείναντες 170 εργαζομένους, οι οποίοι τα τελευταία τρία χρόνια απασχολούνταν εκ περιτροπής στη συντήρηση του εργοστασίου.
Στην πολύκροτη συνέντευξη που παραχώρησε ο ιδιοκτήτης της Χαλυβουργικής Κ. Αγγελόπουλος στην «Καθημερινή», ουσιαστικά προανήγγειλε το κλείσιμο της βιομηχανίας, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι χωρίς να χτίζονται σπίτια και να γίνονται έργα δεν μπορεί να υπάρξει στην Ελλάδα χαλυβουργία.
Ο κ. Αγγελόπουλος πάντως στην ίδια συνέντευξη άφησε να εννοηθεί ότι οι εργαζόμενοι θα πληρωθούν και ότι θα αναζητηθούν άλλες λύσεις για την αξιοποίηση της εγκατάστασης της ιστορικής βιομηχανίας, στην οποία επενδύθηκαν μόλις το 2003 περί τα 300 εκατ. ευρώ, χωρίς ωστόσο οι προσδοκίες για μια νέα άνθιση της Χαλυβουργικής να επιβεβαιωθούν.
Σε αυτό συνετέλεσαν -μεταξύ άλλων- δομικά προβλήματα της εγχώριας αγοράς, όπως το υψηλό κόστος ενέργειας και το υψηλό μισθολογικό κόστος σε σύγκριση με άλλους ανταγωνιστές παραγωγούς χάλυβα. Πάντως, όπως επεσήμανε ο κ. Αγγελόπουλος, τα προβλήματα του τομέα του χάλυβα είναι πανευρωπαϊκά και ακόμη και κολοσσοί του κλάδου όπως ο Ινδός Μιτάλ αναγκάστηκαν να κλείσουν εργοστάσια στη Γηραιά Ήπειρο.
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.thraki.com.gr/, 18/12/2018}
