Με είναι από μετάξι και τον κόπο των μεταξεργατριών είναι γραμμένη η ιστορία ενός από τα πλέον αναγνωρίσιμα κτίρια του Σουφλίου και ο λόγος για το μεταξουργείο «Τζίβρε». Το πάλαι ποτέ βιομηχανικό συγκρότημα παραγωγής μετάξης στέκει αγέρωχο στην πόλη του Μεταξιού, ανενεργό μεν, αλλά με πάρα πολλές ιστορίες να διηγηθεί.
Το «Τζίβρε» πρωτολειτούργησε το 1909. Η λειτουργία του διακόπηκε το 1913. Ξαναλειτούργησε το 1920 μέχρι το 1963, οπότε έκλεισε οριστικά και αφού ο πόλεμος του 40 είχε προκαλέσει ανεπανόρθωτες καταστροφές στην παραγωγή του μεταξιού.
Σήμερα, το «Τζίβρε» αποτελεί το ζωντανό ενθύμιο της ιστορικής διαδρομής του Σουφλίου που είναι κλεισμένη σε μεταξωτά κουκούλια και περιμένει τον επισκέπτη να τη γνωρίσει από κοντά. Μερικώς επισκέψιμο, το «Τζίβρε» σχεδόν μιλάει, εξιστορώντας την πορεία του στο χρόνο.
Αν όντως είχε φωνή, θα ευχαριστούσε όλους αυτούς τους ανθρώπους που το επισκέφτηκαν προσφατα με αφορμή τη συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου που έγινε στο προαύλιο χώρο του, ξαναδίνοντας του ζωή, έστω και για λίγο.
Η συναυλία ήταν ενταγμένη στις «Γιορτές Μεταξιού» που διοργανώνουν κάθε χρόνο οι πολιτιστικοί σύλλογοι του Σουφλίου, με μπροστάρη το σύλλογο φίλων μετάξης «η Χρυσαλλίδα» και στόχο να τονώσουν την πόλη τους οικονομικά, αλλά και να προβάλλουν τα τοπικά της προϊόντα. Το Σουφλί άλλωστε εκτός από το μετάξι του, είναι το ίδιο περήφανο για τα κρασιά και τα τσίπουρα του, όπως και για τα λουκάνικα και τους καβουρμάδες του – όλα φτιαγμένα με ντόπιες παραδοσιακές συνταγές, που σαν άλλες «χρυσαλλίδες» γεννιούνται και πεθαίνουν μέσα στο κουκούλι της συλλογικής μνήμης, αλλά υπάρχουν αενάως.
