Στην χαμηλότερη «ζώνη» επικινδυνότητας, η Ξάνθη

Με αφορμή τον φονικό σεισμό της Τουρκίας… – Αργ. Πλέσιας: Φαινόμενο με πολλές ‘’τυχαιότητες’’ ο σεισμός – Οι κανονισμοί αλλάζουν ανά δεκαετία

Με αφορμή τις τραγικές συνέπειες του φονικού σεισμού 7,8 βαθμών της κλίμακας ρίχτερ στην Τουρκία και τους άλλους δύο ισχυρούς μετασεισμούς που… που ισοπέδωσαν την πόλη Καχραμανμαράς αλλά και τον σεισμό 4,2 ρίχτερ στην Ρόδο, η «Θ» δέχθηκε αρκετά τηλέφωνα από αναγνώστες, οι οποίοι και θέτουν δύο σημαντικά ερωτήματα αναφορικά με την αντισεισμικότητα των κτιρίων στην χώρα μας και για το αν προηγούνται και μελέτες του υπεδάφους, πριν από την ανέγερσή τους.

Στα παραπάνω ερωτήματα, απαντά ο Ξανθιώτης πρόεδρος του Συλλόγου Μελετητών Ελλάδος κ. Αργύρης Πλέσιας. Ο ίδιος, εξηγεί ότι ο σεισμός είναι ένα φαινόμενο με πολλές «τυχαιότητες», υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «οι κανονισμοί (σ.σ. σχεδιασμού και ανέγερσης κτιρίων) αλλάζουν ανά δεκαετία και ενσωματώνουν την νέα γνώση και το κόστος που μπορεί να διαθέσει μια κοινωνία», ενώ καταλήγει λέγοντας ότι «τα τελευταία 50 χρόνια, έχει αποδειχθεί ότι η επιστημονική γνώση και η εμπειρική γνώση στην χώρα μας, είναι σε τέτοιο επίπεδο που έχουμε μια πολύ καλή απόκριση των υποδομών μας, έναντι σεισμικών φαινομένων».

«ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ‘’ΤΥΧΑΙΟΤΗΤΕΣ’’ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ»

Πιο αναλυτικά, ο κ. Πλέσιας, ανέφερε αρχικά ότι «η γνώση την οποία έχουμε εμείς σαν Μηχανικοί – που διαχειριζόμαστε το κομμάτι των υποδομών – έχει κάποια συγκεκριμένα όρια. Τα όρια αυτά κινούνται ανάλογα με τον χρόνο εφαρμογής μιας δουλειάς. Δηλαδή, σήμερα γνωρίζουμε περισσότερα πράγματα από όσα γνωρίζαμε πριν από 20 χρόνια και πριν από 40 χρόνια. Η εξέλιξη της γνώσης, μας κάνει να έχουμε καλύτερες κατασκευές. Μας κάνει να έχουμε καλύτερη αντιμετώπιση του σεισμού. Δηλαδή να κάνουμε κατασκευές που να αντέχουν «περισσότερο» και να έχουν μια καλύτερη συμπεριφορά στον σεισμό. Από εκεί και πέρα, ο σεισμός  είναι ένα φαινόμενο που έχει πολλές «τυχαιότητες» (με το που βρίσκεται σε σχέση με το σημείο που θα σημειωθεί ο σεισμός, που θα είναι το βάθος κλπ).

Όσο μεγαλύτερο είναι το ρήγμα, τόσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια του σεισμού και όσο πιο κοντά είμαστε στον σεισμό, τόσο μεγαλύτερα είναι τα αποτελέσματα αυτής της δόνησης επάνω μας σαν ανθρώπους και σαν κατασκευές. Επίσης, ανάλογα από ποια εδάφη περνά αυτή η δόνηση, έχει άλλα αποτελέσματα στην ίδια απόσταση. Αν δηλαδή, εγώ και εσείς, απέχουμε 10 χλμ από το σημείο που γεννήθηκε ο σεισμός και από την πλευρά σας έχουμε μαλακό έδαφος ενώ από την δική μου πλευρά έχει βράχο, θα είναι τελείως διαφορετική η συμπεριφορά της ίδιας κατασκευής. Αυτές είναι οι «τυχαιότητες».

«ΟΙ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΙ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΑΝΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ – ΣΤΗΝ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΗ ‘’ΖΩΝΗ’’ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΤΗΤΑΣ, Η ΞΑΝΘΗ»

«Εμείς, σαν Μηχανικοί, γνωρίζουμε πέντε πράγματα τα οποία κάθε δεκαετία αλλάζουν (επικαιροποιούνται) και για αυτό αλλάζουν και οι κανονισμοί. Οι κανονισμοί ενσωματώνουν την καινούρια γνώση που έχουμε κάθε δεκαετία. Επίσης οι κανονισμοί ενσωματώνουν και το κόστος που μπορεί να διαθέσει μια κοινωνία. Η Ελλάδα έχει χωριστεί σε τρεις ζώνες επικινδυνότητας (χαμηλή, μέση και υψηλή). Τα Επτάνησα, όπου έχουμε πολλούς σεισμούς, είναι στην υψηλότερη κατηγορία σεισμικότητας, όπου εκεί λέμε πως «όταν κουνηθεί, θα έχουμε έναν συντελεστή 36.  Στην Ξάνθη, θα έχουμε έναν συντελεστή 16, ενώ στην μεσαία ζώνη θα έχουμε συντελεστή 24». Η Ξάνθη είναι στην χαμηλότερη. Κάθε φορά βάζουμε 50% πάνω. Τι πιθανότητα έχει να συμβεί ένα μεγάλο ή ένα μεσαίο σεισμικό γεγονός σε μια περιοχή σαν την Ξάνθη; Άρα, το κράτος έρχεται και λέει «γιατί να βάλουμε χρήματα και να κάνουμε κατασκευές που θα αντέχουν σε έναν ισχυρότερο σεισμό που θα συμβεί όμως με μια πιθανότητα πάρα πάρα πολύ μικρή;» Αυτή είναι η φιλοσοφία και όλοι οι κανονισμοί εισάγουν αυτό. Όποιος πει ότι θα κάνει ένα σπίτι ή μια κατασκευή που δεν θα πέσει με τίποτα, απλά δεν ξέρει τι λέει. Θα πληρώσει περισσότερα χρήματα, θα το κάνει πιο ισχυρό, αλλά αν θα του συμβεί ο σεισμός κάτω από τα «πόδια» του;» συνέχισε ο ίδιος, υπογραμμίζοντας παράλληλα ότι «το έδαφος από κάτω, μπορείς να το μελετήσεις αλλά δεν ξέρεις τι υπάρχει στα 500 μέτρα. Θα χαρτογραφήσετε όλη την Ελλάδα, για να ξέρετε αν θα έχετε ρήγματα για να κάνετε ένα σπίτι σε συγκεκριμένο σημείο; Μπορεί να πληρώσετε για να κάνετε μια έρευνα στο σημείο που θα κτίσετε, αλλά ξέρετε τι υπάρχει μετά από 100 ή 500 μέτρα; Βέβαια το έδαφος και το υπέδαφος, είναι ένα παράδειγμα (ένας εκ των παραγόντων). Οι «τυχαιότητες», οι τυχαίοι παράγοντες, είναι πάρα πολλοί».

«ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΥΠΟΔΟΜΩΝ, ΕΝΑΝΤΙ ΣΕΙΣΜΙΚΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ»

Κλείνοντας, ο κ. Πλέσιας, σημείωσε ότι «η ερώτηση δεν πρέπει να είναι αν είναι ασφαλή τα κτίρια. Ασφαλή, έναντι ποιου φαινομένου; Όταν δεν το γνωρίζουμε το φαινόμενο, πως θα απαντήσει κάποιος αν είναι ασφαλές. Τέλος, υπάρχει και το «άσπρο» κομμάτι, που λέει ότι υπάρχουν επιστημονικές ειδικότητες (Μηχανικοί εν προκειμένω) που έχουν μάθει να σχεδιάζουν κτίρια, γέφυρες κ.ο.κ. Τα τελευταία 50 χρόνια, έχει αποδειχθεί ότι η επιστημονική γνώση και η εμπειρική γνώση στην χώρα μας, είναι σε τέτοιο επίπεδο που έχουμε μια πολύ καλή απόκριση των υποδομών μας, έναντι σεισμικών φαινομένων (σεισμοί σε Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Αλκυονίδες, Αίγιο, Κοζάνη, Καλαμάτα). Δηλαδή, η Ελλάδα, ως σεισμογενής χώρα, έχει έναν υψηλότερο κίνδυνο. Το τεχνικό της «δυναμικό» έχει αποδείξει ότι αυτόν τον κίνδυνο τον έχει αντιμετωπίσει με πολύ καλό τρόπο. Διότι, παρότι έχουμε από τα υψηλότερα σεισμικά «δυναμικά» της Ευρώπης, δεν έχουμε ιδιαίτερες βλάβες από σεισμό. Δείτε ότι έχουν πέσει… 100 σπίτια (για παράδειγμα) και έχουμε 7 εκ. Επίσης, δεν μας έχει πέσει κάποια γέφυρα από σεισμό, μέχρι στιγμής. Ναι, υπάρχουν αστοχίες, αλλά όταν έχετε 7 εκ. διαμερίσματα, άρα 20 εκ. μπαλκόνια, το να πέσουν 100 μπαλκόνια (επειδή δεν κατασκευάστηκαν σωστά ή δεν υπολογίστηκαν σωστά ή επειδή διαβρώθηκαν τα σίδερα και δεν τα συντήρησε κανείς) είναι λογικό να έχετε και αστοχίες του 0,00001%».

{Πηγή δημοσίευσης: https://www.thraki.com.gr/, 7/2/2023}