Ένα περίτεχνο «κόσμημα» και μοναδικό σε όλη την Ελλάδα, αφού κάθε έργο ενός Αγιογράφου είναι μοναδικό, φιλοτεχνήθηκε διά χειρός του γνωστού Αγιογράφου της Ξάνθης κ. Ζαφείρη Καλλίδη.
Ο λόγος για «Το Ρόδον το Αμάραντον». Μια ανεκτίμητης αξίας, για το Χριστεπώνυμο Πλήρωμα, Εικόνα (πλάτους 1,30 και ύψους 1,50 μ.) που απεικονίζει την Παναγία που κρατά στην Αγκαλιά της τον μικρό Ιησού Χριστό. Εικόνα η οποία θα τοποθετηθεί την ερχόμενη Κυριακή το απόγευμα, στον Ιερό Ναό Αγίων Δώδεκα Αποστόλων, κατόπιν του ευσεβούς πόθου γνωστού συμπολίτη μας, ο οποίος θέλησε να κάνει και την αντίστοιχη δωρεά.
ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ
Για τις ώρες που χρειάστηκαν, το πώς φιλοτεχνήθηκε και το πώς επιλέχθηκε η σπάνια παράσταση του «Ρόδου του Αμάραντου» μίλησε στην «Θ» ο Αγιογράφος κ. Ζαφείρης Καλλίδης ο οποίος εξήγησε ότι «είναι ευσεβής πόθος ενός δωρητή, ηλικιωμένου ανθρώπου, ο οποίος ήθελε να κάνει μια προσφορά στην εκκλησία και εις μνήμη των γονιών του αλλά και να μείνει κάτι εις τους αιώνας των αιώνων από αυτόν και την οικογένειά του. Ήθελε να κάνει που δεν υπάρχει στην Ξάνθη, κάτι πανέμορφο και κάτι που να πλαισιώνει την εκκλησιαστική τέχνη στην πόλη της Ξάνθης ως εξέχουσα Εικόνα της Παναγίας. Επιλέχθηκε λοιπόν το «Ρόδον το Αμάραντον» επειδή δεν υπάρχει σε καμία ενορία της πόλης μας. Η ιδέα ξεκίνησε τα Χριστούγεννα του 2017 και υλοποιήθηκε Χάριν Θεού τον Οκτώβριο του 2018. Έχει ολοκληρωθεί η απεικόνιση της Παναγίας μας και την Κυριακή 14 Οκτωβρίου θα τοποθετηθεί (παρουσία κλήρου και λαού και συνοδεία από το εργαστήρι) στην εκκλησία των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων όπου θα μείνει μόνιμα για Ευλογία των πιστών και εις μνημόσυνο όλου του ξανθιώτικου λαού που θα την έχει εις αιώνας. Αυτή η Εικόνα έχει επεξεργαστεί με βυζαντινό τρόπο και με στοιχεία τα οποία έχουν δοκιμαστεί στον καιρό. Ένα εξ αυτών είναι το ξύλο που έχει μέσα τον χειροποίητο στιλβοτό χρυσό και τα χρώματα της Παναγίας που είναι δουλεμένα με αυγοτέμπερα (κρόκο αυγού και ξύδι) που είναι ανεξίτιλα. Η Εικόνα είναι παραδοσιακή Βουζαντινή και έχει εγγύηση από το εργαστήρι μας…χίλια χρόνια. Έχει πετραδάκια Swarovski στο φωτοστέφανο και η κορώνα είναι διακοσμημένη με ρουμπίνια. Η δουλειά που έχει γίνει από εμένα είναι καθαρά βυζαντινή. Είναι η δεύτερη Εικόνα που γίνεται στην Ξάνθη με αυτόν τον τρόπο και είναι πλέον η ομορφότερη Εικόνα που υπάρχει νομίζω και θα μείνει ελπίζω για πολλές εκατονταετίες στην πόλη της Ξάνθης».
ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΕΑ π. ΙΩΑΝΝΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΙΟΓΡΑΦΟ ΖΑΦΕΙΡΗ ΚΑΛΛΙΔΗ Η ΕΠΙΛΟΓΗ
«Η επιλογή του θέματος έγινε προσωπικά από εμένα και τον Ιερέα της εκκλησίας π. Ιωάννη ο οποίος είχε μια αγάπη προς το «Ρόδον το Αμάραντον» και φυσικά ο δωρητής όταν είδε το πρότυπο που επιλέξαμε δεν είχε καμία αμφιβολία για το ότι είχαμε κάνει καλή επιλογή» συνέχισε ο ίδιος, ενώ αναφορικά με τις ώρες που χρειάστηκαν για να φιλοτεχνηθεί όλο αυτό το «κόσμημα» επισημαίνει ότι «δεν μπορούν να μετρηθούν οι ώρες. Μπορώ να πω πως η δική μου δουλειά διήρκησε γύρω στους τρεις – τέσσερις μήνες, μαζί με το ξύλο, γιατί έχει υλοποιηθεί σε δύο φάσεις. Μπορώ να πω ότι πήρε κοντά στο ένα τετράμηνο».
«Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ ΠΕΡΙΚΛΕΙΕΙ ΤΑ ΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΙ ΣΤΑ ΕΠΙΓΕΙΑ»
Αναφορικά με την Αγιογραφία, μια τέχνη ξεχωριστή που δίνεται σε όλους τους Αγιογράφους με την Χάρη του Θεού και ειδικότερα για το κομμάτι της Βυζαντινής Τέχνης, το οποίο κατέχει καλά ο ίδιος, ο κ. Καλλίδης υπογράμμισε ότι «η βυζαντινή τέχνη υπάρχει εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Έχει αποτυπωθεί σε πολλές εκκλησίες και ο κόσμος την έχει αγαπήσει γιατί είναι η τέχνη που περικλείει μέσα τα Θεία, τα οποία απεικονίζει στα επίγεια. Είναι πρόσωπα υπαρκτά. Δεν είναι φανταστικά. Τα πρόσωπα των Αγίων, τα πρόσωπα του Χριστού και της Παναγίας, που προσπαθούμε να απεικονίσουμε και να τα προσφέρουμε στην εκκλησία για ευλογία του πιστού κόσμου και από ότι λένε και οι πατέρες, στα παλαιότερα χρόνια που υπήρχε και αγραμματοσύνη, είναι τα σύγχρονα Ευαγγέλια με Εικόνες, τα οποία απεικονίζουν και την ζωή του Ιησού Χριστού σε Εικόνες και τους Βιούς των Αγίων. Διαφωτίζεται ο κόσμος με το ότι υπήρχαν αυτοί οι Άγιοι και δεν είναι πλασματικοί. Είναι υπαρκτά πρόσωπα και δεν τα φαντάστηκε κάποιος. Είναι καθαρά βυχαντινή η τέχνη. Είναι αγιορείτικη και παραδοσιακή και το «παραδοσιακό» έχει πάντα απήχηση στον κόσμο και νομίζω ότι έτσι πρέπει να είναι».
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.thraki.com.gr, 13/10.2018}
