Η Δρ Αθηνά Μελή κατάγεται από τη Θράκη, αλλά –δυστυχώς για εμάς– ζει και εργάζεται εκτός Ελλάδας. Είναι αστροφυσικός και ασχολείται με την πανεπιστημιακή έρευνα και εκπαίδευση.
Πρόσφατα έδωσε μια συνέντευξη με θέμα την εκλαϊκευμένη επιστήμη για εκπαιδευτικούς σκοπούς, με ερωτήματα και απορίες γύρω από το σύμπαν, στον ιστότοπο sputniknews.gr. Η Δρ Μελή λύνει απλές απορίες για το σύμπαν, μας εξηγεί τι είναι μύθος και τι αλήθεια και αν υπάρχουν πλανήτες που θα μπορέσουμε κάποια στιγμή να αποκαλέσουμε «σπίτι» μας. Και φυσικά της ζητήσαμε τη γνώμη της για την αστρολογία…
Αναδημοσιεύουμε μέρος της ενδιαφέρουσας αυτής συνέντευξης, την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη εδώ:
Έχει όρια το σύμπαν και αν ναι πού τελειώνει;
Σύμφωνα με την θεωρία του Big Bang, το σύμπαν είναι μια γιγαντιαία σφαιρική έκρηξη, που σαν φυσαλίδα θα έλεγε κανείς, μεγαλώνει και εξελίσσεται καθώς οι γαλαξίες απομακρύνονται ο ένας από τον άλλον επιταχυνόμενοι σε ασύλληπτες ταχύτητες.
Ουσιαστικά το παρατηρούμενο σύμπαν έχει ηλικία 13,8 δισεκατομμύρια έτη, από αστρονομικές παρατηρήσεις όπου το παλαιότερο φως που έχουμε εντοπίσει από το σύμπαν μας δίνει ένα είδος μέτρησης της ηλικία του ίδιου του Σύμπαντος. Τα τελευταία 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια, το Σύμπαν συνεχώς επεκτείνεται — και στην αρχή το έκανε πολύ γρήγορα (inflation — πληθωριστικό μοντέλο).
Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, οι αστρονόμοι/κοσμολόγοι υπολόγισαν ότι οι γαλαξίες που βρίσκονται στην άκρη του παρατηρούμενου Σύμπαντος, του οποίου το φως τους έκανε 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια να φτάσει σε εμάς, πρέπει τώρα να απέχει 46,6 δισεκατομμύρια έτη φωτός!
Συνεπώς, η ακτίνα του σύμπαντος εκτιμάται ότι είναι περίπου 46,6 δισεκατομμύρια έτη φωτός και η διάμετρος του είναι περίπου 28,5 giga-parsecs (διάμετρος: 93 δις έτη φωτός ή 8,8 × 1023 (!) χιλιόμετρα) και αποτελείται από τουλάχιστον δύο τρισεκατομμύρια γαλαξίες.
Τι είναι για σας η αστρολογία;
Η Αστρο-λογία δεν πρέπει να συγχέεται με την Αστρο-νομία, την μελέτη και τους νόμους που διέπουν δηλαδή τα ουράνια σώματα. Αν και έχουν κοινές ρίζες στην εποχή των Βαβυλωνίων και Αιγυπτίων παρατηρητών του ουρανίου θόλου, η Αστρονομία από τότε έχει κατά πολύ προοδεύσει σε μια κοινά αποδεκτή επιστήμη, ενώ η αστρολογία όχι.
Η αστρολογία παραμένει ένα σώμα δοξασιών και πεποιθήσεων που στερείται επιστημονικής θεμελίωσης αλλά εκφράζεται μέσω κυρίως της πίστεως, θα έλεγα, δηλαδή ενός συστήματος δοξασιών —κάτι που θυμίζει ένα θρησκευτικό σύστημα παρά Επιστήμη-, εξ’ ου βέβαια και η σύγκρουση της με τη Αστρονομία, και εξ’ ου και δεν λαμβάνεται σοβαρά υπόψη από τις ακαδημαϊκές και επιστημονικές κοινότητες.
Η αστρολογία είναι βασικά ο ισχυρισμός ότι οι αστερισμοί των πλανητών τη στιγμή της γέννησής μας επηρεάζουν βαθιά το μέλλον σας. Πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια στην Μεσοποταμία, αναπτύχθηκε η ιδέα ότι οι κινήσεις των πλανητών καθόρισαν τις τύχες των λαών, των βασιλιάδων, των δυναστειών και των αυτοκρατοριών.
Οι αστρο-λόγοι ή αστρο-παρατηρητές θα έλεγα, εκείνης της εποχής, μελετούσαν τις κινήσεις των πλανητών και αναρωτιόντουσαν και εν συνεχεία κατέγραφαν τι είχε συμβεί την τελευταία φορά που π.χ. η Αφροδίτη βρισκόταν στον αστερισμό του Κριού και εν συνεχεία υπέθεταν: ίσως κάτι παρόμοιο να συνέβαινε και αυτή τη φορά στο εγγύς μέλλον;
Ήταν μια λεπτή και επικίνδυνη επιχείρηση θα έλεγα, που αναπτύχθηκε στις αυλές των βασιλιάδων και των αυτοκρατόρων κυρίως, που επιζητούσαν να μείνουν στην εξουσία προσπαθώντας να αντικρούσουν εξωτερικούς εχθρούς, και προκλήσεις, χρειαζούμενοι συμβούλους.
Η αστρολογία λοιπόν εξελίχθηκε σε ένα σύστημα από αστρο-παρατηρητές-μάντεις, και ένα συνονθύλευμα μαθηματικών αστρονομικών παρατηρήσεων, συσχετισμό γεγονότων, μυστικισμού, μαντείας και ασαφών εννοιών και συμβολισμών, σε άμεση σχέση και αλληλεπίδραση με βασιλιάδες και αυτοκράτορες που κέρδισαν την εμπιστοσύνη τον αστρολόγων με προβλέψεις και μαντείες για το μέλλον, τους επικείμενους πολέμους, τις εκβάσεις μαχών και τις εδαφικές κατακτήσεις.
Ας αναφέρω εδώ ότι επιστήμονες όπως ο διάσημος ψυχολόγος Καρλ Γιούνγκ διερεύνησαν και μελέτησαν την αστρολογία στο πλαίσιο της υπόθεσης μη αιτιατών αρχών (πχ. Συχρονικότητα).
Μέχρι σήμερα έχουν πραγματοποιηθεί πολλαπλές επιστημονικές μελέτες και δοκιμές σχετικά με τη φερεγγυότητα της αστρολογίας και δεν βρέθηκε κάποιο απτό επιστημονικό αποδεικτικό στοιχείο που να υποστηρίζει τις θέσεις ή τα αποτελέσματα που περιγράφονται στα αστρολογικά δεδομένα, που αντιφάσκουν πλήρως με τις βασικές αρχές της ανθρωπολογίας και της φυσικής.
Ακόμα και μέχρι σήμερα είναι πολύ ενδιαφέρον αν όχι παράξενο να βλέπουμε σε περιοδικά και εφημερίδες στήλες για τα ζώδια ενώ δεν βλέπουμε στήλη αστρονομίας, όπως σχολίαζε ο διάσημος αστρονόμος Κάρλ Σάγκαν. Και αυτό γιατί ίσως μας αρέσει να νιώθουμε ότι κάτι κοσμικό, κάτι δυνατότερο και έξω από εμάς, συνδέεται με εμάς και αυτό προσδίδει μια μυστικιστική και μυστηριακή χροιά στη ζωή μας.
Στη σημερινή εποχή η αστρολογία χρησιμοποιείται (στις τηλεοράσεις, στα περιοδικά και στο διαδίκτυο) από διάφορους «ειδικούς» αστρολόγους-μάντεις κυρίως ως έκφραση ενός παράδοξου ψυχολογικο-κοινωνικού φαινομένου και ως πρακτική μιας παλαιάς θρησκευτικής δοξασίας ή ακόμα και ως χάπι placebo. Αυτά εστιάζουν κυρίως στην αδυναμία του ανθρώπου και στην αναζήτηση του λύσεων σε προβλήματα συναισθηματικής φύσης κυρίως.
Αυτό συμβαίνει από τις καταβολές της ανθρώπινης ιστορίας με την εμφάνιση των πρώτων δοξασιών και κατ’ επέκταση θρησκευτικών και μοιρολατρικών συστημάτων που δημιουργήθηκαν λόγω του δέους και της ανάγκης κατανόησης των φυσικών φαινομένων και την προσπάθεια κατανόησης και ερμηνείας (και γιατί όχι επιβολής) του εαυτού μας στον κόσμο.
