Η πλατεία του Φάρου είναι –αν όχι το πιο αναγνωρίσιμο- ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σημεία της Αλεξανδρούπολης και ένα από το πιο εύκολα meeting points, ειδικά αν βρίσκεσαι ως τουρίστας στην πόλη.
Πρωί, μεσημέρι ή βράδυ η πλατεία του Φάρου έχει πάντα κόσμο, θόρυβο και περαστικούς ή θαμώνες στα διάφορα καφέ. Εκτός από όλους αυτούς όμως, έχει και μια μόνιμη παρουσία που στέκει πάντα στην άκρη της πλατείας. Είναι η «κυρα-Δόμνα». Η Δόμνα Βισβίζη όπως την αναφέρουν τα βιβλία. Σύζυγος Χατζή Αντωνίου Βισβίζη και καπετάνισσα.
Η «κυρά – Δόμνα» καταγόταν από την Αίνο και πρωτοστάτησε μαζί με την οικογένεια της στην Επανάσταση του 1821. Το ένα της χέρι δείχνει προς την ιδιαίτερη πατρίδα της για να θυμίζει σε όλους τους Αλεξανδρουπολίτες, αλλά και τους επισκέπτες, ότι η πόλη αυτή φτιάχτηκε από τους πρόσφυγες εκείνης της γης.
Η «κυρά Δόμνα» κουμαντάρισε το πλοίο της οικογένειας Βισβίζη ακόμη και μετά το θάνατο του άντρα της. Η «Καλομοίρα», όπως λεγόταν το καράβι, ήταν από τα βασικά πλεούμενα του ελληνικού στόλου και όταν πλέον παροπλίστηκε εγινε μπουρλοτιέρικο με επιθυμία της καπετάνισσας, η οποία πέθανε φτωχή και μόνη στο Ναύπλιο.
Στο Ιστορικό Μουσείο της Αλεξανδρούπολης, μπορεί κανείς να δει και ένα μεγάλης κλίμακας αντίγραφο της «Καλομοίρας», που φιλοτεχνήθηκε από κάποιον εραστή της τοπικής ιστορίας και δωρήθηκε εκεί.
Πάντως, η «κυρα Δόμνα» αξίζει να χωρέσει σε μία τουριστική «σέλφι» στην πλατεία του Φάρου. Άλλωστε κι αυτή ένας φάρος είναι. Που, μπορεί να μη βοηθάει τα καράβια, αλλά βοήθησε πολύ στο να κυκλοφορούν αυτά σε ελεύθερες θάλασσες.
