«Η Άννα Λάιονοουνς και ο γιος της Λούι φτάνουν στο Σιάμ, σημερινή Ταϋλάνδη, στα μέσα στου 19ου αιώνα, ύστερα από πρόσκληση του Βασιλιά Μονγκούτ, για να διδάξουν αγγλικά στα παιδιά του. Η αρχική διαμάχη της Άννας με τον Βασιλιά, μια και δεν της παραχωρεί το δικό της σπίτι έξω από τα όρια του παλατιού, μετατρέπεται σιγά σιγά σε συμπάθεια κι αμοιβαία εκτίμηση».
Τα παραπάνω ξετύλιξαν επί σκηνής ερασιτέχνες ηθοποιοί του εφηβικού τμήματος θεατρικής παιδείας ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής που παρουσίασαν τη θεατρική παράσταση «Ο Βασιλιάς κι εγώ» στις 21 και 22 Ιουνίου σε σκηνοθεσία της κ. Άννας Μαχαιροπούλου.
Η φιλοσοφία της ίδιας, όπως εξήγησε με αφορμή την παράσταση, είναι πως ο κάθε σκηνοθέτης πρέπει «να έχει την ελευθερία να βάζει τη δική του πινελιά, τη δική του άποψη, τη δική του δημιουργία σε κάθε του δουλειά, ακόμα και αν πρόκειται για την μεταφορά ενός κλασικού έργου».
Άννα Μαχαιροπούλου «Πρέπει ο σκηνοθέτης να έχει την ελευθερία να βάζει την δική του πινελιά σε κάθε παράσταση»
«Πιστεύω πως παρότι πρόκειται για ένα κλασικό έργο πρέπει ο κάθε σκηνοθέτης να έχει την ελευθερία να βάζει την δική του πινελιά, την δική του άποψη, την δική του δημιουργία. Στο συγκεκριμένο έργο υπήρχε η ελευθερία να το μετατρέψουμε ώστε να είναι πιο κοντά σε εμάς και αυτή είναι γενικότερα η προσωπική μου φιλοσοφία όσον αφορά το θέατρο», εξήγησε αναφορικά με τον τρόπο που εργάστηκε για να τονίσει στην συνέχεια πως διατήρησε την εποχή του έργου, δεν κράτησε, όμως, τον κώδικά του. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ήταν μία παράσταση από εφήβους ερασιτέχνες ηθοποιούς, οπότε ήταν απαραίτητες ορισμένες προσαρμογές.
Τα παιδιά είναι μέλη του εργαστηρίου και με τα περισσότερα εξ αυτών η κ. Μαχαιροπούλου δουλεύει εδώ και παραπάνω από 7 χρόνια. Η φετινή και περσινή χρονιά, μάλιστα, είναι ιδιαίτερα φορτισμένες συναισθηματικά για την ίδια, όπως εκμυστηρεύθηκε, διότι «παιδιά με τα οποία δουλεύω από το παιδικό τμήμα, όταν ήταν ακόμα μαθητές δημοτικού, είναι πλέον μαθητές γυμνασίου και λυκείου και ανεβάζουν παραστάσεις με το εφηβικό τμήμα ενώ πλέον θα γίνουν φοιτητές. Είναι μία πολύ αγαπημένη ομάδα με τόση ζωντάνια, τόσο αυθορμητισμό∙ η ζωή πηγάζει από μέσα τους αβίαστα και οι πρόβες είναι από μόνες τους μία πολύ ωραία εμπειρία όπως, φυσικά, και η ίδια η παράσταση. Θέλω να τα ευχαριστήσω πολύ γιατί κάποια από αυτά όντες φοιτητές και μαθητές τρίτης λυκείου ανέλαβαν ρόλους συνδυάζοντας το θέατρο με την εξεταστική τους ή τις πανελλήνιες εξετάσεις με δική τους πρωτοβουλία»!
{Πηγή δημοσίευσης: http://paratiritis-news.gr/, της Χαράς Καϊμάκη, 26/6/2018}
