Εντείνονται τα προβλήματα που καταγράφονται το φετινό καλοκαίρι σε νοσοκομεία της χώρας λόγω της έλλειψης αίματος. Εκτός από τις διαμαρτυρίες πολυμεταγγιζόμενων ασθενών για προσκόμματα στη θεραπεία τους, κάποια νοσοκομεία έχουν φτάσει στο σημείο να αναβάλλουν προγραμματισμένα χειρουργεία ασθενών.
Κόντρα στην τάση των κεντρικών νοσοκομείων να «στερεύουν» από αίμα, το Σισμανόγλειο Κομοτηνής όχι μόνο καλύπτει τις ίδιες ανάγκες, αλλά προσφέρει αρκετές φιάλες κάθε χρόνο σε άλλα νοσοκομεία.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ
Κάθε χρόνο, η περίοδος από τα μέσα Ιουλίου έως τα μέσα Σεπτεμβρίου είναι «δύσκολη» για την αιμοδοσία τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες. Είναι ενδεικτικό ότι η Ελβετία, από την οποία εισάγουμε 2.000 μονάδες αίματος σε μηνιαία βάση, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο αποστέλλει 200 μονάδες λιγότερες, δημιουργώντας «πονοκέφαλο» στις μονάδες ασθενών με μεσογειακή αναιμία, αφού το εισαγόμενο αίμα καλύπτει τις δικές τους ανάγκες.
Επίσης ενδεικτικό της έλλειψης είναι πως την προηγούμενη εβδομάδα, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Πασχόντων με Μεσογειακή Αναιμία (ΠΑΣΠΑΜΑ) απηύθυνε έκκληση στον πληθυσμό να προσφέρει αίμα για τις ανάγκες ασθενών με μεσογειακή αναιμία του νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία». Οι 700 ασθενείς που παρακολουθούνται στη μονάδα ενημερώθηκαν ότι θα τους παρέχεται από το νοσοκομείο μόνο μία μονάδα αίματος για κάθε μετάγγιση, έναντι δύο ή τριών (ανάλογα με την περίπτωση) που χρειάζονται.
Η ΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΣΙΣΜΑΝΟΓΛΕΙΟΥ
4.000 φιάλες τον χρόνο συγκεντρώνει το Σισμανόγλειο, με τις ανάγκες του να κυμαίνονται περί των 2.000. Όπως μας εξηγεί η καθ’ ύλη αρμόδια, διευθύντρια της Αιμοδοσίας Μαριάννα Ανδρεάδου «η καλοκαιρινή περίοδος είναι δύσκολη, αλλά τα καταφέρνουμε. Κατά τη διάρκεια του χρόνου έχουμε περίπου 300-400 φιάλες κάθε μήνα, και συνολικά κάθε χρόνο περίπου 4.000. Εμείς χρειαζόμαστε περίπου τις μισές, αλλά αυτός είναι ο σκοπός του συστήματος αιμοδοσίας, να πηγαίνει αίμα όπου υπάρχει ανάγκη, δηλαδή σε όλη την επικράτεια. Αυτό το σύστημα θα μπορούσε να λειτουργεί ακόμη καλύτερα, αν υπήρχε πιο σωστός συντονισμός κεντρικά», και συμπεραίνει πως «η προσφορά των Κομοτηναίων είναι ικανοποιητική, δηλαδή υπερκαλύπτει τις ανάγκες του νοσοκομείου».
Όπως μας εξηγεί η κα. Ανδρεάδου το θέμα είναι αυτό ακριβώς, η προσφορά σε όλη την επικράτεια. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το Εθνικό Σύστημα Αιμοδοσίας δεν κοιτάει κάθε νοσοκομείο ξεχωριστά. Δηλαδή ό,τι εμάς μας περισσεύει, το στέλνουμε στα μεγάλα αστικά κέντρα, που έχουν μεγαλύτερες ανάγκες και αναλαμβάνουν πιο αιματηρά χειρουργεία. Για παράδειγμα δεν αναλαμβάνουμε μεταμοσχεύσεις, που έχουν υψηλή ανάγκη σε αίμα, ακόμη και τριάντα μονάδες ανά χειρουργείο! Εμείς χρειαζόμαστε φιάλες, κυρίως για την ορθοπεδική, που έχει πολλά χειρουργεία, και την παθολογική, όπου οι ηλικιωμένοι έχουν μεγάλη ανάγκη από αίμα», σημειώνει για τη χρήση του αίματος ανά την επικράτεια και στο Σισμανόγλειο.
ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΘΕΛΟΝΤΕΣ ΑΙΜΟΔΟΤΕΣ
Κάθε χρόνο αυξάνονται οι εθελοντές αιμοδότες, όμως αυτοί παραμένουν σε ένα πολύ μικρό ποσοστό σε σχέση με τον πληθυσμό της Ελλάδας. «Ειδικά τώρα, με το Εθνικό Μητρώο Αιμοδοτών, έχει αυξηθεί πανελληνίως η αιμοδοσία. Αναμένουμε να δραστηριοποιηθεί έντονα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου το μήνυμα του εθελοντή αιμοδότη μπορεί να διαμοιραστεί σε όλους εύκολα. Πλέον, το 60% του προσφερόμενου αίματος, είναι εθελοντικά προσφερόμενο, ενώ το υπόλοιπο 40% προέρχεται από το συγγενικό περιβάλλον. Αυτό είναι ένα θετικό στατιστικό στοιχείο, αναφορικά με την εθελοντική προσφορά», μας εξηγεί η διευθύντρια.
Παρόλα αυτά, ενδεικτικό είναι πως, αν όλοι μας δίναμε αίμα έστω και μια φορά τον χρόνο, τότε δεν θα υπήρχαν ελλείψεις. «Όλοι οι υγιείς άνθρωποι, από 18 μέχρι και …65 ετών, μπορούν να δώσουν αίμα, τρεις φορές τον χρόνο. Θα ήμασταν πολύ ευχαριστημένοι, αν όλοι οι άνθρωποι έδιναν έστω και μια φορά τον χρόνο», αναφέρει η κα. Ανδρεάδου και προσθέτει το μήνυμά της, ότι δηλαδή «η εθελοντική αιμοδοσία είναι μια πράξη αγάπης προς τον συνάνθρωπο. Δεν μας κοστίζει τίποτα στην υγεία ή στον χρόνο μας, και πραγματικά σώζει ζωές».
ΔΩΡΕΕΣ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ
Τέλος, στο Σισμανόγλειο γίνονται και δωρεές μυελού των οστών. Αυτές οι δωρεές παρουσιάζουν μια …εποχική διακύμανση, καθώς οι δότες δεν εμφανίζονται τακτικά. «Σε αυτές τις δωρεές δεν έχουμε σταθερή ροή. Για παράδειγμα, όταν μπορεί να μαθευτεί πως ένα παιδάκι έχει πρόβλημα, τότε ο κόσμος έρχεται σωρηδόν, αλλά μετά όχι και τόσο. Δηλαδή μπορεί να έχουμε 100 δείγματα σε μια εθελοντική αιμοληψία, αλλά για τους επόμενους πέντε μήνες να μην πάρουμε καθόλου. Περίπου είναι 200 δείγματα τον χρόνο», αναδεικνύει η κα. Ανδρεάδου, η οποία μιλάει και για τη σταδιακή ευαισθητοποίηση της κοινωνίας της Ροδόπης.
«Το τελευταίο διάστημα δραστηριοποιείται στη δωρεά του μυελού των οστών και ο σύλλογος Δύναμη Ψυχής Κομοτηνής, όπου πραγματοποιεί ομιλίες και ενημερωτικές δράσεις με καλά αποτελέσματα», καταλήγει.
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.evros24.gr, 24/8/2017}
