Περίπου 150 μέλη αριθμούσε η εβραϊκή κοινότητα της Αλεξανδρούπολης, η οποία όμως εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά το 1943 όταν όλα τα μέλη της οδηγήθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είχε στήσει η ναζιστική Γερμανία στην κεντρική Ευρώπη.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι από την κοινότητα αυτή, μόνο τέσσερα μέλη της κατάφεραν να επιζήσουν από τα γερμανικά βασανιστήρια, ενώ η τελευταία επίσκεψη Εβραίου (που να συνδέεται με την συγκεκριμένη κοινότητα) στην Αλεξανδρουπολη καταγράφεται περίπου πριν από οκτώ χρόνια.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, οι Eβραίοι κάτοικοι της Αλεξανδρούπολης είχαν φτάσει στην πόλη αμέσως μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή – κατά την περίοδο δηλαδή που συνετίθετο το πολυπολιτισμικό μωσαϊκό της. Όντας δραστήριοι, γρήγορα πήραν θέση στην κοινωνική ζωή της πόλης, αλλά κυρίως στην οικονομική, αφού διακρίθηκαν στο εμπόριο των υφασμάτων.
Μόνο που η ακμή τους διακόπηκε απότομα το 1943, ενώ ένα παράδοξο που παρατηρήθηκε στην εβραϊκή κοινότητα της Αλεξανδρούπολης είναι ότι παρέμεινε ολιγομελής σε αντίθεση με τις αντίστοιχες κοινότητες των όμορων του Έβρου νομών.
Πάντως, η κοινότητα διατηρούσε και χώρο θρησκευτικών συναθροίσεων –τη λεγόμενη Συναγωγή- που βρίσκεται στην οδό Μαζαράκη και σήμερα λειτουργεί εκεί η Χριστιανική Εστία. Η πάλαι ποτέ εβραϊκή Συναγωγή είχε περιέλθει στην ιδιοκτησία του ελληνικού κράτους μεταπολεμικά και εν συνεχεία είχε πωληθεί ώστε να φιλοξενήσει την Εστία.
Ο δήμος Αλεξανδρούπολης πρόσφατα αποφάσισε την απόδοση τιμών στη συγκεκριμένη κοινότητα με την ανέγερση μνημείου αφιερωμένου στο Ολοκαύτωμα. Το μνημείο, η ανέγερση του οποίου αποφασίστηκε σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου, θα κατασκευαστεί στον προαύλιο χώρο της Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης στο ίδιο σημείο (με συγκεκριμένη διαμόρφωση) όπου υπάρχει και το Μνημείο Πεσόντων Ρώσων Στρατιωτών.
Είναι πάντως άξιο αναφοράς ότι μνημείο του Ολοκαυτώματος θα ανεγερθεί σχεδόν απέναντι από το κτίριο που κάποτε φιλοξενούσε την εβραϊκή Συναγωγή.
