Με μια νέα ανακοίνωση του ο κ. Λαμπάκης απευθύνεται προς τους συναδέλφους του δικηγόρους και εκφράζει την αγάπη του προς αυτούς λέγοντας “«Ουδείς ψόγος, αλλά αισθήματα αγάπης και ευαισθησίας, εξακολουθώ να τρέφω προς τους συναδέλφους μου, μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης, τα οποία υπηρέτησα ως Πρόεδρος και εξακολουθώ να σέβομαι ως προσωπικότητες – δημόσιους λειτουργούς».
“H πορεία μου στην κοινωνία, στον επιστημονικό μου χώρο, στη πολιτική και ιδιαίτερα η συμμετοχή μου στους κοινωνικούς αγώνες, επιβάλλουν μία τοποθέτηση στα συμβεβηκότα των τελευταίων μηνών.
Ένα από τα αγωνιστικά μετερίζια μου, υπήρξε και η επί 6 ολόκληρα χρόνια προεδρία μου στον Δικηγορικό Σύλλογο Αλεξανδρούπολης, όπου υπηρέτησα τους συναδέλφους μου και την κοινωνία ως Πρόεδρος αυτού του Ν.Π.Δ.Δ.
Ασχολήθηκα ξεχωριστά με τον κάθε συνάδελφο, ξεπερνώντας τον τυπικό μου ρόλο, διεισδύοντας στο ανθρώπινο πλαίσιο.
Δημιούργησα με τους συνεργάτες μου νεωτερισμούς, στα 6 χρόνια διοίκησης του Συλλόγου στα δυο διοικητικά συμβούλια, δίνοντας καίριες λύσεις σε δυσεπίλυτα προβλήματα και δημιουργώντας οικονομική θαλπωρή, ιδιαίτερα στους νέους συναδέλφους.
Αυτό μπορούσε άραγε να διασαλευτεί μετά παρέλευση μιας 10ετίας; Ως άνθρωπος, που υπηρέτησα δυναμικά και ταυτόχρονα με ευαισθησία τον χώρο αυτό και τους συναδέλφους μου, οφείλω μια εξήγηση για την αναφορά στην ένσταση μου κατά της απόφασης ανακήρυξης υποψηφίων και της απόφασης ανακήρυξης επιτυχόντων των τελευταίων δημοτικών εκλογών για τον Δήμο Αλεξανδρούπολης (επί του κωλύματος εκλογιμότητας του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης), στον ενδεχόμενο επηρεασμό κάποιων συναδέλφων – μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης και δικαστικών αντιπροσώπων σε εκλογικά τμήματα του οικείου Δήμου και ταυτόχρονα ψηφοφόρων.
Ως άνθρωπος που υπηρέτησα επί τρεις σχεδόν δεκαετίες τον χώρο της δικαιοσύνης , την ερμηνεία και εφαρμογή των Νόμων, δικαιολογημένα έκανα χρήση του νομίμου δικαιώματος «της ένστασης». Ο επηρεασμός στον οποίο αναφέρθηκα, είναι ο αυτονόητα αντικειμενικά θεμιτός από την πλευρά των συναδέλφων δικηγόρων και είναι μακριά από τον δόλο του ποινικού δικαίου, ακουμπώντας στην υφιστάμενη αντικειμενικά συμπάθεια προς τον επί 4 και πλέον τελευταία χρόνια, Πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης, πού πηγάζει μέσα από την καθημερινή εργασιακή και επέκεινα πολλαπλώς υπάρχουσα σχέση και αναγκαία ευαισθησία.
Σήμερα με το τέλος της τυπικής διαδικασίας επί της ασκηθείσας ένστασης, εκ μέρους εμού και πολλών εκ των μελών της παράταξης μου «Πόλη και Πολίτες Βαγγέλης Λαμπάκης», δηλώνω με ειλικρίνεια ότι «Ουδείς ψόγος, αλλά αισθήματα αγάπης και ευαισθησίας, εξακολουθώ να τρέφω προς τους συναδέλφους μου, μέλη του Δικηγορικού Συλλόγου Αλεξανδρούπολης, τα οποία υπηρέτησα ως Πρόεδρος και εξακολουθώ να σέβομαι ως προσωπικότητες – δημόσιους λειτουργούς» και ας παύσουν επιτέλους, κάποια μέσα μαζικής ενημέρωσης να διαστρεβλώνουν τον λόγο μου και τις προθέσεις μου, κατά την προσφιλή τακτική τους δημιουργώντας μόνο κοινωνική αναστάτωση.”
Από την πελυρά του ο κ. Ζαμπούκης με αφορμή την παραπάνω ανακοίνωση αναφέρει για τον κ. Λαμπάκη “Δυστυχώς για τον κ. Λαμπάκη, κανένα δάκρυ συγκίνησης δεν κύλησε από τα μάτια των δικηγόρων και καμία συγχώρεση δεν του απεδόθη για την “δήθεν” μεταμέλεια του. Η οργή παραμένει.”
Αναλυτικότερα:
“Παρ’ όλο που μόλις την 2/8/2019 μας υποσχέθηκε “σιωπή” μέχρι την έκδοση της απόφασης της δικαιοσύνης, ο κ. Λαμπάκης για ακόμη μια φορά διέψευσε τον εαυτό του.
Σε ανακοίνωση που εξέδωσε σήμερα 7/8/2019, αναφέρεται στην επίθεση που εξαπέλυσε ονομαστικά εναντίον 51 δικηγόρων – μελών του δικηγορικού συλλόγου Αλεξανδρούπολης, στην ένσταση που κατέθεσε και συζητήθηκε κατά της εκλογής του νεοεκλεγέντος Δημάρχου Γιάννη Ζαμπούκη.
Δυστυχώς για τον κ. Λαμπάκη, κανένα δάκρυ συγκίνησης δεν κύλησε από τα μάτια των δικηγόρων και καμία συγχώρεση δεν του απεδόθη για την “δήθεν” μεταμέλεια του.
Η οργή παραμένει.
Θυμήθηκε πολύ αργά τον επιστημονικό του χώρο, αφού πρώτα απαξίωσε δημόσια φραστικά τον Δικηγορικό σύλλογο που διοίκησε επί 6 χρόνια τόσο σε ραδιοφωνική του συνέντευξη την 15/3/2019 όσο και με τα διαλαμβανόμενα του στην ένσταση του.
Αφού αμφισβήτησε και προσέβαλε την επιστημονική ηθική και το λειτούργημα των συναδέλφων του κατηγορώντας τους για αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος, καθόσον αυτοί «έκριναν κατά παράβαση της εκλογικής διαδικασίας και νομοθεσίας υπέρ του Ιωάννη Ζαμπούκη», ξεπερνώντας κάθε όριο ειρωνείας, εξέφρασε τα βαθιά του συναισθήματα αγάπης και ευαισθησίας γι αυτούς!
Άραγε, αν δεν τους αγαπούσε τόσο πολύ, τι χειρότερο θα μπορούσε να γράψει και να πει;
Αναφέρεται και πάλι στους γνωστούς κοινωνικούς αγώνες του, προσπαθώντας απεγνωσμένα να στρογγυλέψει τις γωνίες, ξεχνώντας ότι η προεκλογική περίοδος πέρασε και ότι οι Δημότες επέλεξαν νέο Δήμαρχο.
Σε ένα σημείο της ανακοίνωσης του, ο απερχόμενος Δήμαρχος αναφέρει ότι ως Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου δημιούργησε «οικονομική θαλπωρή, ιδιαίτερα στους νέους συναδέλφους». Με ποιον τρόπο δεν μας είπε όμως . Τους χρηματοδοτούσε ή μοίραζε τους πελάτες του που του περίσσευαν στην δικηγορική του εταιρία από τις αντιδικίες με τον δήμο;
Μήπως ο κ. Λαμπάκης ομολογεί ότι, με τέτοιες πρακτικές προσπάθησε να δημιουργήσει στους συναδέλφους δικηγόρους, διάθεση και συναισθήματα με στόχο να κρίνουν κατά παράβαση της εκλογικής διαδικασίας και νομοθεσίας υπέρ του;”
{Πηγή δημοσίευσης: https://www.e-evros.gr/, 8/8/2019}
