Γιος και ο ίδιος του Σταύρου, με το γνωστό πράσινο τρίκυκλο που διατηρεί σε καλή κατάσταση στην αποθήκη του, θύμισε επίσης και αρκετούς άλλους, το θείο του Γιάννη, τον Βαγγέλη Πατάνη αλλά και τον Χουσεΐν από την περιοχή του “Ασά μαχαλά” ο οποίος έσπρωχνε με τα χέρια την τροχήλατη καντίνα. Οι πράσινες και γαλάζιες, κατά περίπτωση, καντίνες ήταν γνώριμες φιγούρες της πόλης και με μόνιμη θέση κάθε Σάββατο στο παζάρι.
Εκτός από τους πλανόδιους πωλητές μπουγάτσας, στην Ξάνθη μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’80 αλλά και για κάποια χρόνια στη δεκαετία του ’90 υπήρχαν επίσης πλανόδιοι “γιατροί της πείνας” με τροχήλατες καντίνες (στάθμευαν τις καθημερινές, συνήθως, στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται η γνωστή σε όλους “Φιλιώ”), αλλά επίσης με παστέλι ή σάμαλι.
Τέλος, υπήρχαν αρκετοί με σαλέπι τους χειμερινούς μήνες αλλά και παγωτατζήδες το καλοκαίρι, συνήθως με τα ξανθιώτικα παγωτά “Άσσος”.
Γράφει ο Κ. Μαυρομάτης: “Είναι του θείου μου του Γιάννη, αδελφού του πατέρα μου. Ήταν αρχικά του πατέρα μου, στο ξεκίνημά του. Μετά το πήρε ο θείος μου, ήταν κάπου πεταμένο, το συμμάζεψε και βγήκε και αυτός στη γύρα. Ήταν ο πατέρας μου, ο θείος μου, ο Βαγγέλης Πατάνης με το μπλέ τρίκυκλο και ο Χουσεΐν από τον Ασά, ο οποίος είχε καρότσι το οποίο έσπρωχνε. Μετά από όλους αυτούς και τελευταίος, ο θείος μου Γιάννης, κλείνει μια ολόκληρη εποχή με τους πλανόδιους μικροπωλητάς!”
{Πηγή δημοσίευσης: https://xanthi2.gr/, 3/2/2022}
