H Αλεξανδρούπολη αποτελεί την πρώτη Ευρωπαϊκή πόλη που συναντά ο επισκέπτης που έρχεται είτε από την Τουρκία, είτε από τη Βουλγαρία. Διατηρεί ακόμα κάτι από την παλιά της γοητεία, όταν ήταν ένας μικρός ψαράδικος οικισμός! Το σύμβολό της, ο περίφημος φάρος, ορθώνεται επιβλητικός στο λιμάνι. Μια ιδιαίτερη εμπειρία είναι η δημοπρασία των ψαριών στην τοπική ιχθυαγορά, όπου τα αλιευτικά φτάνουν το ένα μετά το άλλο με τα αμπάρια τους γεμάτα. Η πιο δημοφιλής βόλτα είναι στην παραλία της πόλης. Άλλα ενδιαφέροντα σημεία της είναι το Δημοτικό Πάρκο, ο ναός του Αγίου Ελευθερίου, η Ζαρίφειος Παιδαγωγική Ακαδημία, καθώς και τα δύο παλιά τζαμιά. Η πόλη φιλοξενεί το ιδιαίτερα σημαντικό Εθνολογικό μουσείο Θράκης. Η χριστιανική ιστορία της παρουσιάζεται στο Μουσείο Εκκλησιαστικής Τέχνης, στο Πνευματικό Κέντρο της Μητρόπολης, ενώ μικρό μέρος της τεράστιας αρχαιολογικής κληρονομιάς της περιοχής, μπορεί κανείς να δει στο Παλιό Δημαρχείο. Στην Αλεξανδρούπολη υπάρχει και Αρμενική εκκλησία υπογραμμίζοντας τον πολυπολιτισμικό χαρακτήρα της από τα παλιά χρόνια, μέχρι σήμερα. Την καθημερινότητα ζωηρεύει η παρουσία των φοιτητών του Πανεπιστημίου και οι πολυάριθμοι στρατιώτες που περνούν από τον ακριτικό νομό Έβρου στη διάρκεια της θητείας τους.

ΙΣΤΟΡΙΑ

Ψαράδες από τη Μαρώνεια και τη Μάκρη έστησαν στα μέσα του 19ου αιώνα έναν μικρό οικισμό, το Δεδέ-Αγατς, ονομασία που σημαίνει «το δέντρο του καλόγερου». Κατά την παράδοση, το όνομα αυτό το πήρε από μια βελανιδιά, κάτω από τη σκιά της οποίας δίδαξε και τάφηκε ένας δερβίσης. Το 1871 πέρασαν από το μικρό ψαροχώρι οι σιδηροδρομικές γραμμές της Μακεδονίας. Από τη στεριά ερχόταν ο σιδηρόδρομος, από την θάλασσα τα πλοία και η περιοχή άνθιζε. Όλα τα εμπορεύματα της Θράκης άρχισαν και συγκεντρώνονται εδώ, τα προξενεία, οι έμποροι και οι τεχνίτες έδιναν ζωή στην πόλη.

Το 1878 η εικόνα άλλαξε και στην Αλεξανδρούπολη ήρθαν τα στρατεύματα των Ρώσων, μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο. Τα επόμενα δυο χρόνια οι Ρώσοι έφτιαξαν μια πόλη με ρυμοτομικό σχέδιο και φαρδιούς δρόμους, κάθετους προς την παραλία. Ο φάρος έγινε το σύμβολό της. Το 1885 η πόλη προσαρτήθηκε στη Βουλγαρία και τότε κατασκευάστηκαν πολλά από τα νεοκλασικά κτίριά της, ενώ το 1897 έφτασε εδώ το θρυλικό Όριαν Εξπρές που ένωνε τη Θεσσαλονίκη με την Κωνσταντινούπολη. Στις 8 Νοεμβρίου του 1912, την αγαπημένη πόλη του Ίωνα Δραγούμη κατέλαβαν τα βουλγαρικά στρατεύματα. Η Αλεξανδρούπολη απελευθερώθηκε οριστικά στις 14 Μαΐου του 1920. Το νέο όνομα δόθηκε προς τιμή του βασιλιά Αλέξανδρου που είχε περάσει από εκεί οδηγώντας τα ελληνικά στρατεύματα στην Αδριανούπολη.