Δαδιά-Μέγα Δέρειο

Είναι μια ωραία διαδρομή που ξεκινάει από το χωριό Δαδιά, περνάει σχεδόν ανάμεσα από τους δύο πυρήνες προστασίας του δάσους και καταλήγει μετά από περίπου 32 χιλιόμετρα στο Μέγα Δέρειο, ένα από τα σημαντικότερα χωριά των Πομάκων. Ο χωματόδρομος είναι φαρδύς και στις περισσότερες διασταυρώσεις είναι προφανές ότι ακολουθείτε τον κεντρικό ευδιάκριτο δρόμο.

Με παράκαμψη και λίγο περπάτημα θα δείτε το ονομαστό Διαβολόρεμα. Τα νερά σχηματίζουν μια μικρή λίμνη, που στην τοπική διάλεκτο αναφέρεται ως «Γκιόλα».

Αλεξανδρούπολη-Μεταλλεία Κίρκης

Μια μικρή, αλλά απολαυστική διαδρομή ξεκινάει από την Αλεξανδρούπολη και καταλήγει στην Κίρκη. Ο εύκολος δρόμος είναι ο ασφάλτινος, ο πιο γοητευτικός και δύσκολος, περνάει από τον Ποταμό, το σπήλαιο-εκκλησιά των Αγιών Θεοδώρων και φτάνει μετά από μίνι περιπέτεια στα μεταλλεία, την βίλα και το μικρό χωριό της Κίρκης.

Μεσημβρία-Μαρώνεια

Μια από τις σημαντικότερες παραθαλάσσιες διαδρομές στην Ελλάδα. Η διαδρομή αυτή θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν «προσκύνημα», ή απλά ένα ταξίδι στο χωροχρόνο, σε περιοχές με ενέργεια μοναδική που αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως στην αρχαιότητα κανένα σημείο που επιλεγόταν δεν ήταν τυχαίο! Ξεκινά από τη Μαρώνεια, περνά από την περιοχή Σύναξη, κινείται ακριβώς απέναντι από το ιερό των Μεγάλων Θεών της Σαμοθράκης και καταλήγει στη Μεσημβρία του Έβρου, μια διαδρομή που για πολλούς είναι συνώνυμη με την Σαμοθρακική Περαία.

Ιασμος-Κρυστάλλη

Η ανατολική Ροδόπη κρύβει στο δυτικό τμήμα της, στα σύνορα με το νομό Ξάνθης, μερικά μυστικά: μια συστάδα εγκαταλελειμμένων Πομάκικων χωριών με ελάχιστους αλλά φιλόξενους κατοίκους, άγρια άλογα, τον ποταμό Κομψάτο και τα εντυπωσιακά Μετέωρα της Θράκης. Η διαδρομή γίνεται σε χωματόδρομο πολλών χιλιομέτρων.

Προς το Καταφύγιο της Ροδόπης

Το καταφύγιο της Ροδόπης είναι το τελευταίο –προς βορρά–  της Ελλάδας, βρίσκεται στα 950 μέτρα, απέχει 40 λεπτά από τα σύνορα με τη Βουλγαρία και πριν τους το παραχωρήσει ο στρατός ήταν θερινό φυλάκιο. Ο χωματόδρομος είναι 18 χλμ.

Ιάμπολη-Σαρακηνή

Η διαδρομή είναι υπέροχη: περνά από μερικά απομονωμένα και όμορφα Πομακοχώρια βορειοανατολικά της Κομοτηνής, διασχίζει τις πλαγιές της Ροδόπης και συναντά πέτρινα γεφύρια και καλύβες από άχυρα.

Παρατηρητήριο Νέστου-Σταυρούπολη

Είναι δύσκολο να …ξεκολλήσει κανείς από το Παρατηρητήριο του Νέστου όταν απολαμβάνει τους Μαιάνδρους και όλη τη γύρω περιοχή από ψηλά. Όταν τα καταφέρετε μπορείτε να ξεκινήσετε την περιήγηση στα παραποτάμια πετρόκτιστα χωριά Κρωμνικό και Λιβερά, που δεν έχουν πια ζωή. Εγκαταλείφθηκαν από τους ανθρώπους στις δεκαετίες του ΄50 και του ΄60 με τα κύματα μετανάστευσης. Στο μικρό καταπράσινο οροπέδιο δίπλα στα ερείπια του χωριού Κρωμνικό και την πρόσφατα ανακατασκευασμένη εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα κατεβαίνουν αρκετές φορές τα άγρια άλογα της περιοχής. Αν δεν τα πετύχετε μην απογοητευτείτε. Συνεχίστε προς τα Λιβερά από ασφαλτόδρομο.  Ύστερα από περίπου 4 χλμ. συναντάτε τη διακλάδωση που οδηγεί στα Λιβερά και τα Κάτω Λιβερά. Τα δύο χωριά είναι γεμάτα παλιά πηγάδια. Συνεχίζοντας την πορεία σας ευθεία ύστερα από 2 χλμ. συναντάτε ένα κιόσκι: Είστε στην αποικία των … αρπακτικών. Θαλασσαετός, ασπροπάρης και όρνιο είναι τα είδη που συναντώνται στην περιοχή και εδώ είναι η ταΐστρα τους! Ο δρόμος γίνεται κατηφορικός με πολλά εξαιρετικά σημεία θέας στην Κοιλάδα του Νέστου, τις πολύχρωμες καλλιέργειες των ντόπιων, τα Κομνηνά και τη Σταυρούπολη. Στα 4,5 χλμ. από την ταΐστρα μπαίνετε στα Κομνηνά. Στην εκκλησία του Αγίου Παύλου στρίβετε δεξιά και στα 5,8 χλμ. φτάνετε στην πλατεία των Κομνηνών. Σχεδόν 1 χλμ. μετά θα βρείτε τον δρόμο που οδηγεί στον Μακεδονικό Τάφο.

Τοξότες-Δέλτα Νέστου

Οι ντόπιοι λένε πως κάποτε όλη αυτή η περιοχή ήταν ζούγκλα στην οποία ζούσαν ακόμη και… λιοντάρια. Στις μέρες μας ακούγεται με παραμύθι, αλλά στην πραγματικότητα σε αρκετά σημεία της διαδρομής θα αισθανθείτε σαν να είστε χαμένοι σε ζούγκλα οδηγώντας σε καταπράσινα «τούνελ» από πανύψηλα δέντρα. Γι’ αυτό η ιδανική περίοδος για να κάνετε αυτήν τη διαδρομή είναι άνοιξη ή φθινόπωρο.

Νέα Κεσσάνη-Αναστασιούπολη

Αν δεν πηγαίνετε αργά με το όχημά σας δε θα δείτε τους ερωδιούς και τους άλλους φτερωτούς κατοίκους που θα ξεπηδούν από τις καλαμιές αντιδρώντας στους ήχους των… αλόγων σας. Αυτή η διαδρομή γίνεται στο ανάχωμα της Βιστονίδας και ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες θα χορτάσετε παρατήρηση πουλιών.

Μέδουσα-Κοττάνη  

Στην άκρη του νομού, σχεδόν στα σύνορα με τη Βουλγαρία, η Κοττάνη μαγεύει με την απλότητα της και την ηρεμία του φυσικού της τοπίου. Είναι από τα λίγα χωριά που διατηρεί την παραδοσιακή του ταυτότητα με κτίρια τοπικής αρχιτεκτονικής. Ο οικισμός αναπλάστηκε πρόσφατα αποκτώντας καλύτερο φωτισμό και λιθόστρωτα δρομάκια που αναδεικνύουν τα παλιά σπίτια με τα πολλά παράθυρα και τα φουρούσια στα μπαλκόνια. Σχεδόν στη μέση της διαδρομής από τη Μέδουσα προς την Κοττάνη θα δείτε το γεφύρι του Ξηροπόταμου. Το μήκος του είναι 26 μ. και αποτελείται από μία μεγάλη κεντρική καμάρα και δύο μικρότερες.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]