Η αρχαία Μαρώνεια ήταν μια από τις τρεις σημαντικότερες πόλεις της Θράκης (οι άλλες δύο ήταν τα Αβδηρα και η Αίνος). Η ακμή και το μέγεθος της αρχαίας πόλης φαίνονται πεντακάθαρα στα σημερινά της ερείπια, τα οποία μόνο με τα πόδια μπορείτε να τα δείτε όλα. Η Μαρώνεια απλωνόταν σε μια τεράστια έκταση, από τον όρος Ισμαρος έως τη λίμνη Πτελέα. Αρκετά μνημεία είναι σήμερα σηματοδοτημένα και πολλά άλλα είναι διάσπαρτα μέσα στις ελιές και τα ορεινά τοπία του Ισμαρου.
ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΕΙΤΕ
- το θέατρο της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής εποχής
- την οχύρωση του Αγίου Γεωργίου (με τη μεγαλιθική πύλη)
- το συγκρότημα των ρωμαϊκών χρόνων
- το μνημειακό πρόπυλο (πιθανώς έργο του Αδριανού) στον ‘Αγιο Χαράλαμπο
- τα τείχη στην ακρόπολη του Αγίου Αθανασίου (τα τείχη υπολογίζεται ότι είχαν μήκος πάνω από 10 χλμ.!)
- το θαυμάσιο ψηφιδωτό οικίας
- τα βυζαντινά ευρήματα βασιλικής στην Παλαιόχωρα
- τα παλαιοχριστιανικά ευρήματα στη Σύναξη
- τον βυζαντινό πύργο πάνω από το σημερινό λιμάνι
- τον λαξευμένο σε έναν πελώριο γρανίτη αρχαίο ληνό.
Πρώτοι οι Κίκονες εγκαταστάθηκαν εδώ, πριν από το 800 π.Χ. Οι πρώτοι Ελληνες που κατοίκησαν τη Μαρώνεια ήταν άποικοι από τη Χίο, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν τον 7ο αιώνα ζώντας ειρηνικά με τους Κίκονες. Η πόλη άκμασε ως εμπορικό και ναυτιλιακό κέντρο. Πλούτισε ιδιαίτερα από το εμπόριο με τη Ροδόπη και είχε πολύ υγιεινό κλίμα. Λέγεται, δε, πως στη δεύτερη Αθηναϊκή συμμαχία τα πληρώματα των αθηναϊκών πλοίων έρχονταν εδώ να δουλέψουν γιατί πληρώνονταν καλύτερα. Από τα κοιτάσματα αργύρου που υπήρχαν, κόπηκαν περίφημα νομίσματα, κάποια εκ των οποίων βρέθηκαν στα Βαλκάνια, την Αίγυπτο και τη Μεσοποταμία. Η Μαρώνεια είχε δημοκρατικό πολίτευμα και άκμασε έως τα χρόνια των Ρωμαίων. Η πόλη μεταφέρθηκε στη σημερινή της θέση κατά τη μεσαιωνική περίοδο για προστασία από τους πειρατές.
ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ
Κατασκευάστηκε πιθανότατα στα Ελληνιστικά χρόνια και χρησιμοποιήθηκε έως τα τέλη του 6ου-7ου αι. Στην πρώτη σειρά υπήρχαν μαρμάρινοι θρόνοι, όπου βρέθηκαν χαραγμένες επιγραφές με τίτλους και ονόματα αρχόντων. Στη ρωμαϊκή εποχή χρησιμοποιήθηκε ως αρένα για θηριομαχίες γι’ αυτό υπήρχαν προστατευτικά στηθαία στη σκηνή. Το θέατρο χωρούσε 2.500 θεατές και υπήρχαν 10 σειρές κερκίδων, κάτω από τις οποίες βρέθηκε ο κτιστός αγωγός που έστελνε τα νερά του βουνού στη θάλασσα. Το θέατρο έχει εξαιρετική ακουστική: εξάλλου η θέση που βρίσκεται κτισμένο λέγεται ακόμη και σήμερα Καμπάνα! Το καλοκαίρι του 2009 ολοκληρώθηκαν τα έργα αποκατάστασης και δόθηκαν οι πρώτες παραστάσεις έπειτα από χιλιάδες χρόνια σιωπής!