«Τόσες ομορφιές έχει η Ξάνθη μας, γιατί να μην τις κεντήσω;» λέει η ίδια μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. «Όταν κεντάς παραδοσιακά κτίσματα και μνημεία της πόλης σου, χρειάζεται μεράκι, αγάπη γι’ αυτό που κάνεις και προπάντων υπομονή για να βγει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα…»
Από μικρό κοριτσάκι το κέντημα ήταν για την ίδια μια καλλιτεχνική έκφραση, ένα χόμπι, η διασκέδασή της. Μεγαλωμένη σε χωριό της Ξάνθης έμαθε μόνη της να σχεδιάζει και να κεντάει μαζί με τις φίλες της περνώντας δημιουργικό χρόνο. Με το πέρασμα των χρόνων και τη μετακίνησή της στην πόλη της Ξάνθης, οι ομορφιές της, τα αξιοθέατα και τα παραδοσιακά της κτίσματα πήραν σχήμα και μορφή με… βελονιά και πισωβελονιά.
«Τα παλιότερα χρόνια», επισημαίνει, «οι νοικοκυρές συνήθιζαν να βάζουν σε κορνίζες κεντήματα. Σε πολλά σπίτια υπήρχαν τέτοια κεντήματα με μουλινέδες διαφόρων χρωμάτων. Το κέντημα είναι ολόκληρη τέχνη. Οι παλιές νοικοκυρές αφιέρωναν πολύ χρόνο και δημιουργούσαν πραγματικά έργα τέχνης, όλα με το χέρι. Αγαπάω πολύ το κέντημα, αγαπάω πολύ την παράδοση, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου μας και προσπαθώ να τα διατηρήσω. Κάπως έτσι ξεκίνησα μέσα στην περίοδο της καραντίνας να κεντάω πάνω σε καμβά διάφορα κτίρια της παλιάς πόλης της Ξάνθης και βέβαια το πιο εμβληματικό της κτίσμα, το ρολόι που δεσπόζει στην κεντρική πλατεία. Μέχρι τότε κεντούσα πάνω σε ρούχα. Μάλιστα, μου άρεσε η ιδέα να κεντήσω κάτι όμορφο που θα φορεθεί και θα γίνει μέρος της καθημερινότητας ενός ανθρώπου. Οι φίλοι μου ενθουσιάστηκαν. Βρήκα θερμή ανταπόκριση. Για μένα το εικαστικό ντεκόρ μπορεί να είναι μια απλή μπλούζα. Και μετά τα ρούχα, ήρθε η σειρά του καμβά».
Όπως εξηγεί η κ. Κουρτίδου, πρώτα σχεδιάζει το κτίριο σε χαρτί και στη συνέχεια το μεταφέρει στον καμβά κάνοντας τρύπες με τη βελόνα από τις οποίες μετά θα περάσει η κλωστή. «Αφιερώνω πολύ χρόνο», υπογραμμίζει, «ώστε να σχεδιάσω σωστά τις γραμμές κι όλα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για να αποτυπώσουν την εικόνα που θέλω να κεντήσω. Τα έργα μου είναι σε μίνιμαλ γραμμές και πάντα χρησιμοποιώ μαύρη κλωστή. Στο κτίριο όπου στεγάζεται το Λύκειο Ελληνίδων Ξάνθης κέντησα με κόκκινη κλωστή και τα γράμματα πάνω στον καμβά. Σε κάθε περίπτωση το να κεντάς πάνω σε καμβά είναι πολύ δυσκολότερο από το κέντημα σε ύφασμα».
Η Ανθή Κουρτίδου αν και εργαζόμενη γυναίκα, μητέρα δυο παίδων, μέλος – χορεύτρια του Λυκείου Ελληνίδων Ξάνθης αφιερώνει καθημερινά χρόνο, κυρίως τα βράδια, για να σχεδιάσει αρχικά και στη συνέχεια να κεντήσει τα έργα της. «Αυτή την περίοδο», σημειώνει, «ξεκίνησα να κεντώ το σπίτι του Μάνου Χατζηδάκι, ένα εξαιρετικό κτίσμα του 18ου αιώνα με εντυπωσιακά αρχιτεκτονικά μοτίβα και πλούσια ιστορία. Κάθε φορά που ξεκινάω να κεντήσω ένα νέο έργο το συζητάω με τον εκπαιδευτικό και ερευνητή Δημήτρη Γκαγκαλίδη, ο οποίος μου προτείνει κτίσματα που έχουν τη δική τους ιστορία για την πόλη. Έτσι μαθαίνω κι αρκετά ενδιαφέροντα στοιχεία για τα έργα που αποτυπώνω στον καμβά».
Μελλοντικός στόχος της κ. Κουρτίδου είναι να δημιουργήσει μια έκθεση αυτών των έργων μέσα από την οποία θα παρουσιάζεται και η ιστορία της παλιάς πόλης της Ξάνθης.
{Πηγή δημοσίευσης: https://xanthi2.gr/, του Βασίλη Λωλίδη, από ΑΠΕ-ΜΠΕ, 19/2/2022}
