Το σπονδυλωτό ποίημα του Αυγερινού Μαυριώτη που δημοσιεύθηκε στην ποιητική του συλλογή «Ρόμβος», μας παραπέμπει στο αρχαίο όνομα του ποταμού Έβρου, που στη συμβολή του με τον Άρδα και τον Τούντζα (για αυτό και «ποτάμι τρίκλωνο») νίφτηκε ο Ορέστης και έσβησε τα κρίματά του και απαλλάχθηκε από τις Ερινύες. Εκεί λοιπόν για ένδειξη ευγνωμοσύνης, έκτισε την αρχαία Ορεστιάδα.
Η νεανική μορφή του Έβρου αποκαλύφθηκε πριν λίγα χρόνια στις ανασκαφές που εκτέλεσε ο αρχαιολόγος κ.Ματθαίος Κουτσουμανής στην αρχαία Πλωτινόπολη του Διδυμοτείχου, όπου σε ψηφιδωτό δάπεδο ο θεοποιημένος πρίγκιπας – ποταμός Έβρος παρουσιάζεται ως να αναδύεται από τα νερά του και να κυκλώνει την πόλη (Πλωτινόπολη;) που κάθεται στο θρόνο της κρατώντας σκήπτρο. Η μοναδική παράσταση «Ο Έβρος και η Πόλη», σε αντίθεση με τα συνηθισμένα που παρουσίαζαν τη μορφή των θεοποιημένων ποταμών με γεροντικές μορφές, μας δίνει τον Έβρο, νέο και όμορφο, στεφανωμένο ως άλλο Απόλλωνα.
Ο αγέραστος Αυγερινός Μαυριώτης, καταγόμενος από το Αμόριο Έβρου, τιμήθηκε για πρώτη φορά στον τόπο του το Μάρτιο του 2016, όταν διοργανώθηκε στο Διδυμότειχο από τον Ιστορικό και Πολιτιστικό Σύλλογο «ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ – Γνώση και Δράση», η τιμητική- αφιερωματική εκδήλωση «Το Διδυμότειχο τιμά την ποίηση της Θράκης: Από το Γεώργιο Βιζυηνό στον Αυγερινό Μαυριώτη».
Το εξαιρετικό αυτό ποίημα που ευγενικά παρατέθηκε και επιτράπηκε η μελοποίησή του από τον ποιητή, μελοποιήθηκε το Μέρος Ι (Ρόμβος) από τον Ξανθιώτη κ.Δημοσθένη – Μαρίνο Σταθούλη και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε κοινό, στις Γιορτές Παλιές Ξάνθης το Σεπτέμβριο 2016, κατά την εκδήλωση «Από το Κάστρο της Θρακιάς, Στα βήματα του Ορφέα» που παρουσίασε ο Ιστορικός και Πολιτιστικός Σύλλογος Διδυμοτείχου «ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ – Γνώση και Δράση» μαζί με το «Δίκτυο Λόγου και Πράξης» της Ξάνθης και σε συνεργασία με το Ωδείο Βορείου Έβρου (Καρπίδα) του Διδυμοτείχου και τη Σχόλη «Σύγχρονη Μουσική Αγωγή» της Ξάνθης.
Ευάγγελος Σ. Σοβαράς (Καστροπολίτης)
Το εξαίσιο ποίημα – ύμνος στον αγαπημένο μας Έβρο, του γηραλέου και αειθαλούς Αυγερινού Μαυριώτη, παρατίθεται παρακάτω:
Έβρος, Μέρος Ι
Ποτάμι τρίκλωνο, / Του νήψαντος Ορέστη / Τα κρίματα έσβησες.
Ποτάμι αμέρωτο, / Θηλιά του πρίγκιπα / Με τ’ όνομα Έβρος.
Θολό ποτάμι, / Κλίνη υδάτινη της κεφαλής / Του θείου Ορφέα.
Ποτάμι εύλαλο, / Τη λύρα του έσπρωξες / Στη νήσο Λέσβο.
Έβρος, μυθικό / Κλωνί του Κάσσανδρου, / Της Κροτωνίτης
Βλαστάρι θαλερό,/ Θύμα της Δαμασίππης. / Και της Αφροδίτης.
Αργυρορρύτη μου, / Σ’ αναζητώ τις νύχτες / Στα όνειρά μου,
Να εμπιστευτώ γυμνό / Το εφηβικό μου σώμα / Στην αγκαλιά σου
Και, ω! σαν άλλωτε / Το ρίγος του κινδύνου / Να νιώσω, κόντρα
Στη δύναμή σου. / Τον ήλιο να μοιραστώ / Με τους συντρόφους
Στη χρυσή αμμουδιά. / Να μάθω πού χωρίζει / Αυτός ο κόσμος.
(Από την ποιητική συλλογή «Ρόμβος», εκδόσεις «Πάραλος», 1997).
{Πηγή δημοσίευσης: http://elthraki.gr, 1/8/2017}
