Οταν επισκεφθείτε το κάστρο το Διδυμότειχου, αξίζει να στρίψετε στη διακλάδωση και να φθάσετε μέχρι το Πύθιο. Το σκηνικό εδώ είναι επιβλητικό και οι βυζαντινοί πύργοι ξεχωρίζουν στο τοπίο. Από το τετραώροφο κάστρο του Εμπυθίου σώζονται σχεδόν ολόκληροι οι δύο κεντρικοί πύργοι. Κάτω από τους πύργους απλώνεται η κοιλάδα του Έβρου και εκεί περνά η σημερινή σιδηροδρομική γραμμή. Κτίστηκε στις αρχές του 14ου αι. από τον Ιωάννη ΣΤ’ τον Καντακουζηνό, ο οποίος μετά τον Β’ εμφύλιο πόλεμο αναγορεύτηκε αυτοκράτορας με έδρα το Διδυμότειχο. Οι δύο από τους τρεις πύργους που υπήρχαν (ο τρίτος βούλιαξε στο έλος) χρησίμευαν ως απόρθητο καταφύγιο και προσωπικό θησαυροφυλάκιο του Καντακουζηνού. Ο μεγάλος τετράγωνος πύργος ήταν διαρρυθμισμένος ως κατοικία και ο μικρότερος είχε κυρίως στρατιωτικό-αμυντικό χαρακτήρα. Ανάμεσα τους υπάρχει μια μεγάλη τοξωτή είσοδος που οδηγούσε στον εσωτερικό περίβολο του κάστρου. Η αρχιτεκτονική ιδιαιτερότητα του κάστρου του Πυθίου βρίσκεται στο ότι συνδυάζει επιρροές από την Δύση και το Βυζάντιο.

Ο παλιός ξύλινος σιδηροδρομικός σταθμός του Πυθίου αντιστέκεται στον χρόνο και είναι από τους ομορφότερους που μπορεί κανείς να συναντήσει σε όλη την Ελλάδα! Ο συνοριακός σταθμός με την Τουρκία λειτούργησε για πρώτη φορά το 1896 και από εδώ περνούσε το ονομαστό Όριαν εξπρές στη γραμμή Παρίσι-Κωνσταντινούπολη!